میلگرد بستر, والپست

دیوار هبلکس چیست؟ + تسلیح دیوار هبلکسی

دیوار هبلکس چیست

بلوک‌های AAC که به آنها بلوک هبلکس نیز گفته می‌شود، نسل جدیدی از بلوک‌هاست که برای اجرای دیوارهای پیرامونی و داخلی سازه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این بلوک‌ها ساختار متفاوت و در عین حال اجرای متفاوت‌تری نسبت به بلوک‌های سنتی مانند آجر، سفال و بتون دارند.

هبلکس از عناصر سیلیس، آهک و سیمان در کنار پودر آلومینیوم تشکیل می‌شود. پودر آلومینیوم به صورت انبساطی سبب ایجاد هوا در داخل بلوک‌ها می‌شود. و دلیل سبکی بلوک‌ها این است‌که 80 درصد از حفره‌های توخالی که به واسطه استفاده از عنصر آلومینیوم در آن است ایجاد می‌گردد. معمولاً بلوک هبلکس در بازار به دو صورت موجود می‌باشند. هبلکس‌های اتوکلاو و غیراتوکلاو که خرید نوع غیراتوکلاو آنها به دلیل کارآیی پایین و کیفیت نامرغوب آن توصیه نمی‌شود. بلوک هبلکس دارای مزیت‌های زیادی نسبت به انواع سنتی بلوک‌ها است و دلیل مورد توجه قرار گرفتن این بلوک‌ها در طی سال‌های اخیر در کل دنیا و کشور ما داشتن همین مزیت‌ها و ویژگی‌های خاص است، اما دارای معایب اندکی نیز هست که آنها را بررسی خواهیم کرد

ویژگی‌های بلوک هبلکس چیست؟

دارای وزن بسیار اندکی در مقایسه با انواع سنتی بلوک‌ها هستند.

بلوک‌های AAC به دلیل ساختار متفاوتی که دارند دارای وزن به مراتب کمتری می‌باشند، سبک بوده و همین سبکی یکی از دلایل اجرای ساده‌تر این‌گونه دیوارهاست. هرچه مصالح ساختمانی ما طوری باشد که میزان بار مرده ساختمان را کاهش دهد، ایمنی سازه بالاتر می‌رود. بلوک‌های هبلکس از جمله این مصالح هستند که کمک شایانی به کاهش بار مرده ساختمان می‌کنند. چرا که دیوارهای سازه یکی از اجزایی است که در صورت اجرا با مصالح سنتی وزن سازه را بالا می‌برد.

میزان استفاده از مصالح برای نازک‌کاری دیوار هبلکس کمتر است.

وقتی با استفاده از بلوک‌های آجری، سفالی و یا بتونی دیوارچینی می‌کنیم، پس از اجرا، سطح همواری بر روی دیوار نخواهیم‌داشت و قبل از اجرای نازک‌کاری نهایی که معمولاً با گچ سفید صورت می‌گیرد باید یک پوشش میانی از گچ و خاک یا سیمان نیز داشته‌باشیم. دیوار هبلکس سطح به مراتب هموارتری بعد از اجر دارند و نیاز به استفاده از پوشش میانی را حذف می‌کنند. این امر سبب صرفه‌جویی در هزینه‌ها و میزان استفاده از مصالح ساختمانی می‌گردد. و در عین حال باز هم بار مرده ساختمان کاهش پیدا می‌کند.

نکته دیگر، عدم نیاز به استفاده از ملات بین ردیف بلوک‌ها می‌باشد که دو مزیت عمده را ایجاد می‌کند. اولین مزیت صرفه‌جویی در استفاده از مصالح ساختمانی و هزینه‌ها است، که اجازه بالاتر رفتن وزن سازه را نمی‌دهد. و دومین مزیت جلوگیری از ایجاد تونل‌های حرارتی است و دیوار ساختاری استاندارد از نظر عایق‌کاری حرارتی و برودتی پیدا می‌کند و در بین ردیف‌ها پل حرارتی ایجاد نمی‌گردد.

دیوار هبلکس یک عایق حرارتی و برودتی مناسب می‌باشند.

پس از اجرای ساختمان باید یک پوشش به عنوان عایق‌کاری حرارتی برای دیوارهای پیرامونی سازه داشته‌باشیم، برای مثال نیاز هست که از عایقی مانند پشم سنگ یا پلی‌یورتان برای کاهش رسانایی حرارتی و بالا بردن مقاومت حرارتی دیوارها استفاده‌کرد. در صورتی‌که دیوارهای پیرامونی ساختمان با استفاده از بلوک هبلکس اجرا شود نیازی به استفاده از عایق‌های حرارتی دیگر نیست، چرا که ساختار این بلوک‌ها طوری‌است‌که خود دارای مقاومت حرارتی بسیار بالایی هستند و یک عایق حرارتی و برودتی قدرتمند می‌باشند.

اجرای سریع و ساده دیوار هبلکس

برای اجرای این دیوارها نیازی به داشتن گروه متخصص نیست و به راحتی با داشتن تخصصی اندک می‌توان دیوارهای هبلکسی را اجرا کرد. برای اجرای دیوار هبلکس از ملات بین ردیف‌ها استفاده نمی‌شود و دارای چسب مخصوص می‌باشند، تنها نیاز است که ردیف ابتدایی به وسیله ملات سیمان و ماسه اجرا و ترازبندی گردد و ردیف‌های بعدی با استفاده از چسب چیده شوند. این بلوک‌ها به راحتی قابلیت برشکاری دارند و همانطور که گفتیم وزن سبکی دارند. همه اینها دلایلی است که اجرای آن را سریع و ساده می‌کند. این سرعت و سهولت نصب در مقایسه با دیوارهای سنتی سنجیده می‌شود.

دیوارهای هبلکسی یک عایق صوتی خوب می‌باشند.

یکی از آزاردهنده‌ترین مسائل در مورد سازه‌هایی که در شهرهای شلوغ قرار دارند، مسئله وجود صداهای آزاردهنده و آلودگی‌های صوتی است. این موضوع تبدیل به یکی از معضلات زندگی شهری شده‌است. به طوری که رعایت مسئله عایق‌کاری صوتی در ساختمان‌ها بسیار بیشتر از گذشته مورد توجه قرار گرفته‌است. بلوک های‌هبلکسی از جمله مصاحلی است که کمک زیادی در رفع این مشکل می‌کنند. این بلوک‌ها میزان نرخ جذب صوت بالایی دارند و از انتقال صدا بین پارتیشن‌ها تا حدود زیادی جلوگیری می‌کنند. استفاده از دیوارهای AAC در کنار بازشوهای مناسب و مقاوم در برابر ورود و خروج صدا، سازه ها را از این نظر استانداردسازی می‌کند.

دیوار هبلکس در برابر آتش‌سوزی مقاوم هستند.

طبق آزمایشات و برآوردهای صورت‌گرفته این دیوارها تا 8 ساعت توانایی مقاومت در برابر آتش و جلوگیری از نفوذ آتش به قسمت‌های دیگر را دارا هستند و این نرخ بسیار مناسبی برای مصالح ساختمانی می‌باشد. به همین دلیل اگر سازه‌ای تجاری و صنعتی داشته‌باشیم توصیه این‌است‌که برای دیوارهای غیرباربر آن از بلوک هبلکس استفاده‌شود.

میزان پرتی و دورریز کم و قابلیت استفاده از تمام ضایعات

در دیوار هبلکسی میزان تولید ضایعات و پرتی‌ها بسیار کم است و می‌توان از قسمت‌های برش‌داده‌شده نیز به راحتی استفاده کرد. مزیت دیگر این بلوک‌ها داشتن قابلیت سوراخ‌کاری، میخ‌زدن و برشکاری است. این امکان در دیوارهای سنتی وجود ندارد و معمولاً سوراخکاری و برشکاری کار به مراتب سخت‌تری است.

مقاومت اندک در برابر بار و فشار

یکی از معایب دیوار هبلکسی میزان مقاومت اندک این دیوارها در برابر فشار می‌باشد و به همین دلیل امکان استفاده از این بلوک‌ها برای اجرای دیوارهای باربر نیست.

نرخ جذب رطوبت بالا و مقاومت کم در برابر رطوبت

از دیگر معایب دیوار هبلکس این‌است‌که نرخ جذب آب بالایی دارند و گاهی شاهد ترک‌خوردگی‌هایی بر روی نازک‌کاری‌های انجام‌شده بر روی این دیوارها هستیم. در صورت استفاده از این بلوک‌ها برای اجرای دیوارهای پیرامونی باید حتماً از یک پوشش محافظ بر روی آن استفاده کرد از جذب رطوبت توسط آن جلوگیری کرد.

تسلیح و ایمنی سازی دیوار هبلکسی

طبق مقررات و الزامات جدید، دیوارهای پیرامونی و دیوارهای داخلی ساختمان باید توسط المان‌هایی مانند وال پست مقاوم‌سازی گردد. طبق آیین نامه‌های ارائه‌شده برای تسلیح دیوارهای ساختمان می‌توان از روش‌هایی مانند وال پست‌های سرتاسری، نبشی‌های منقطع، میلگرد بستر، بست‌های ارتجاعی و … استفاده کرد. در کنار همه این روش‌ها آیین نامه‌ها، سازندگان را ملزم به استفاده از میلگرد بستر می‌کند.

در دیوارهایی AAC برای تسلیح دیوار باید از بست رادیکالی یا ارتجاعی استفاده کنیم. از این بست‌ها به صورت تخصصی برای اتصال دیوار هبلکسی به ستون استفاده می‌شود و مابین ستون و دیوار که فاصله‌ای 3 سانتی‌متری می‌باشد با استفاده از مواد تراکم پذیر مانند پشم سنگ پر می‌شود.

از آنجایی که دیوار هبلکس از جمله دیوارها با ملات بستر نازک می‌باشند امکان استفاده از المان میگرد بستر با ضخامت 4 میلی‌متری در آنها وجود ندارد. برای همین از تسمه دوخت یا بست‌های ساده برای اتصال بلوک‌ها به یکدیگر استفاده می‌شود. همین‌طور از این تسمه ها برای اتصال دیوارهای داخلی به پیرامونی نیز استفاده می‌شود. نکته اینجاست که می‌توان از میلگردهای بستر تسمه‌ای با ضخامت کم در میان ردیف‌های دیوارهای بلوکی استفاده کرد. اما توصیه آیین نامه‌ها استفاده از تسمه‌های دوخت برای این نوع دیوارهاست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *